مشکچه

لغت نامه دهخدا

مشکچه. [ م َ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) مشکیچه. مشکوله. ( فرهنگ رشیدی ). مشک کوچک. رجوع به مشکوله شود.
مشکچه. [ م ُ / م ِ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) گلی است که نسترن نیز گویند. ( فرهنگ رشیدی ). از دسته گل سرخهای اصلی که دارای ساقه های طویل و خاردار است. ( از گیاه شناسی گل گلاب چ 3 ص 258 ).

فرهنگ عمید

نوعی گل سرخ خوش بو که بیشتر در دامنۀ کوه ها می روید.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چای فال چای فال فنجان فال فنجان فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال ای چینگ فال ای چینگ