( شکرآباد ) شکرآباد. [ ش َ ک َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان حومه بخش زرند شهرستان ساوه. سکنه 199 تن. آب آن از قنات. محصول عمده غلات ، بنشن ، پنبه و انگور است. صنایع دستی زنان جوال بافی است. راه فرعی دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ). شکرآباد. [ ش ِ ک َ ]( اِخ ) دهی است از دهستان یوسف آباد بخش سلسله شهرستان خرم آباد. سکنه 150 تن. آب آن از رودخانه کهمان است. محصول عمده غلات و حبوب و لبنیات. ساکنان از طایفه یوسف وند هستند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ). شکرآباد. [ ش ِ ک َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان کاغه بخش دورود شهرستان بروجرد. سکنه 150 تن. آب آن از رودخانه و قنات. محصول عمده غلات است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ). شکرآباد. [ ش ِ ک َ ] ( اِخ )دهی است از دهستان میربیگ بخش دلفان شهرستان خرم آباد. سکنه 360 تن. آب از رودخانه کشفان. محصول عمده غلات و لبنیات و پشم. ساکنان از طایفه قلایی اند و عده ای چادرنشین هستند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ). شکرآباد. [ ش ُ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان اسفندآباد بخش قروه شهرستان سنندج. سکنه 240 تن. صنایع دستی زنان قالیچه و جاجیم بافی است. این ده مشهوربه چراغ آباد است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).
دانشنامه عمومی
شکرآباد (زرندیه). شکرآباد روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان زرندیه در استان مرکزی ایران. این روستا در دهستان حکیم آباد قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۵۳ نفر ( ۴۱ خانوار ) است. شکرآباد (شلیل). شُکر آباد، مرکز دهستان شلیل از توابع بخش میانکوه شهرستان اردل در استان چهارمحال و بختیاری است. دهستان شلیل متشکل از سه روستای شلیل علیاء، عزت آباد و شکر آباد می باشد. شکر آباد در دهستان شلیل قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۸۰۳ نفر ( ۱۴۵خانوار ) بوده است. در حالی که روستای شکرآباد به عنوان مرکز دهستان مطرح می باشد ، روستاهایی چون شهرک محمدیه، بهلول آباد، شهرک تلخاب، دورک قنبری، چنده، گوزلک و لندی اطراف این دهستان هستند.
