لغت نامه دهخدا
خوبار. ( اِ ) حمل هر چیزی که برای خوردن باشد. || توشه و راحله که از جایی بجایی نقل کنند. ( ناظم الاطباء ). ظاهراً صورتی از خوربار یا خواربار باشد.
خوبار
خوبار. ( اِ ) حمل هر چیزی که برای خوردن باشد. || توشه و راحله که از جایی بجایی نقل کنند. ( ناظم الاطباء ). ظاهراً صورتی از خوربار یا خواربار باشد.
