دانشنامه اسلامی
خطاب نفسی، مقابل خطاب غیری بوده و به خطابی گفته می شود که مصلحت در نفس متعلق آن می باشد. بنابراین، هرگاه مورد خطاب، خودش مطلوب و مورد نظر خطاب کننده (مولا) باشد، خطاب به آن را خطاب نفسی می گویند، مثل: «صلّ» که مطلوب اصلی در آن، خود نماز است.
