تمجد

لغت نامه دهخدا

تمجد. [ ت َ م َج ْ ج ُ ] ( ع مص ) تعظم. ( از اقرب الموارد ).

دانشنامه آزاد فارسی

تِمْجَد
تِمْجَد
شهر ویران و متروک شدۀ باستانی الجزایر، از شهرهای دورۀ روم باستان، درجنوب قسنطینه و ۳۵کیلومتری شهر بتنا در حاشیۀ شمالی صحرای بزرگ افریقا. این شهر در ۱۰۰م به فرمان امپراتور ترایانوس ساخته شد. شهر تمجد را در دورۀ رومیان، تاموگادی و تاموگاس می نامیدند. در قرن ۶م بربرها آن را نابود کردند، اما دوباره رونق یافت و سرانجام به تصرّف اعراب مسلمان درآمد و پس از مدتی متروک شد. نخستین حفاری ها را در محوطۀ باستانی تمجد، فرانسوی ها در ۱۲۹۸ق/۱۸۸۱م انجام دادند، و بقایای آثار ارزنده ای از دورۀ رومیان به دست آمد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال راز فال راز فال چای فال چای فال انبیا فال انبیا فال تاروت فال تاروت