لغت نامه دهخدا تضاغن. [ ت َ غ ُ ] ( ع مص ) بر یکدیگر کین گرفتن. ( زوزنی ). با هم کینه ورزیدن و پنهان داشتن کینه را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
