دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
نکل (۵ بار)
«انکال» جمع «نکل» (بر وزن فکر) به معنای زنجیرهای سنگین است; و در اصل از مادّه «نکول»، به معنای ضعف و ناتوانی گرفته شده; زیرا زنجیرهایی که بر دست و پا و گردن می نهند، انسان را از حرکت باز می دارد و ناتوان می سازد. این واژه، در معنای «زنجیر» به کار رفته است، آری، در برابر آزادی بی قید و شرط و تنعمی که در این دنیا داشتند، بهره آنها در آنجا اسارت است و آتش.
نِکْل (بروزن جسر) به معنی زنجیر است وجمع آن انکال میباشد . نزد ما زنجیرها و آتش بزرگی هست. ظاهرا زنجیر را از آن نکل گویند که زنجیر شده را از حرکت منع میکند. زیرا نکل چنانکه در صحاح گفته به معنی میخ لجام نیز آمده است. نَکال: عقوبتی است که در آن عبرت و ارهاب دیگران باشد طبرسی فرمود: آن ارهاب و ترساندن غیر است و در اصل به معنی منع میباشد زیرا که ازنِکْل (زنجیر) مأخوذ است، عقوبت را از آن نکال گویند که دیگران را از ارتکاب آن منع میکند. . خدا او را به عقوبت دنیا و آخرت گرفتار کرد و یا به اعمال آخرین و اولین اش. * . یعنی آن عقوبت را عقوبتی کردیم در مقابل اعمالیکه در آن روز انجام میدادند و در مقابل آنچه در گذشته کرده بودند و همچنین موعظهای گرداندیم متقیان را. * . تنکیل مبالغه درنکال است یعنی خدا در سختگیری محکمتر ودر عقوبت محکمتر است.
