اغالنده

لغت نامه دهخدا

( آغالنده ) آغالنده. [ ل َ دَ / دِ ] ( نف ) محرِّض.

فرهنگ معین

( آغالنده ) (لَ دِ ) (ص فا. ) ۱ - محرک ، محرض . ۲ - مفتن ، فتنه انگیز.

فرهنگ عمید

( آغالنده ) ۱. برانگیزنده.
۲. فتنه انگیز.