لغت نامه دهخدا ارواث. [ اَرْ ] ( ع اِ ) ج ِ روث و رَوثة،سرگین اسب : در آن ایام [قحط نیشابور] مردمی دیدمی که در مساقط ارواث تتبع وتفحص دانه ها کردندی. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 326 ).
