گواب

لغت نامه دهخدا

گواب. [ گ َ ] ( اِ مرکب ) جای پست و نشیب. ( آنندراج ). مغاک و ژرف. ( ناظم الاطباء ). || آبگیر. || حدقه چشم. ( آنندراج ). خانه چشم. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(گَ ) (اِمر. ) = گوآب : ۱ - جای پست ، مغاک . ۲ - آب گیر. ۳ - حدقة چشم ، چشم خانه .

ویکی واژه

گوآب:
جای پست، مغاک.
آب گیر.
حدقة چشم، چشم خانه.