گاو راندن

لغت نامه دهخدا

گاو راندن. [ دَ ] ( مص مرکب ) شیار کردن : قعقعة؛ گاو راندن.( منتهی الارب ) : هر که علم خواند و عمل نکند بدان ماند که گاو راند و تخم نیفشاند. ( گلستان ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم