کالفتن

لغت نامه دهخدا

کالفتن. [ ل ُ ت َ ] ( مص ) آشفتن. شیدا و دیوانه شدن.

فرهنگ عمید

آشفته شدن، پریشان حال شدن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم