دانشنامه اسلامی
(أَلَیْسَ اللّهُ بِکاف عَبْدَهُ وَ یُخَوِّفُونَکَ بِالّذینَ مِنْ دُونِهِ وَ مَنْ یُضْلِلِ اللّهُ فَما لَهُ مِنْ هاد).(زمر/36)
«آیا خدا (در نگهداری) بنده اش کافی نیست، تو را از غیر خدا می ترسانند، هرکس را خدا گمراه کند هیچ راهنمایی برای او نیست».
کفایت در زبان عربی معادل با لفظ «بس» در زبان فارسی است و مفاد آن این است که نیاز به چیز دیگر نیست، و آیات قرآن نیز بر این معنی گواهی می دهند، چنان که می فرماید:
(...وَ کَفی بَرَبِّکَ هادِیاً وَنَصِیراً).(فرقان/31)
«بس است که پروردگارت هدایت کننده و یاری دهنده است».
(...فَسَیَکْفِیکَهُمُ اللّهُ وَ هُوَ السَّمِیعُ العَلِیم).(بقره/137)
«خدا به زودی در دفع شرّ آنان تو را کافی است، او شنونده و دانا است».
