کارناازمودگی
( کارناآزمودگی ) کارناآزمودگی. [ زْ / زِ دَ / دِ ] ( حامص مرکب ) غراره. ( منتهی الارب ). عدم تجربه و عدم وقوف. ( ناظم الاطباء ). بی تجربگی در کار.
( کارناآزمودگی ) بی تجربه بودن در کار.
( کار نا آزمودگی ) کار نا آزموده بودن ( صفت ) بی تجربه در کار .
غراره عدم تجربه
