پروپی

لغت نامه دهخدا

پر و پی. [ پ َ رُ پ َ / پ ِ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) پا. پر و پا. پایه. اساس.

فرهنگ عمید

۱. پا.
۲. پی، پایه، اساس.

فرهنگ فارسی

از اتباع پا