لغت نامه دهخدا پج پج. [ پ ِ پ ِ ] ( اِ صوت ) لفظی است که بز را گویند و نوازند. ( فرهنگ اسدی ) : زه دانا را گویند که داند گفت هیچ نادان را داننده نگوید زه سخن شیرین از زفت نیاید بربز به پج پج بر هرگز نشود فربه.رودکی.رجوع به پچ پچ شود.