دانشنامه اسلامی
واسطه شرعی، مقابل واسطه عقلی بوده و عبارت است از لازمه شرعی مستصحب که حکم شرعی به واسطه آن بر مستصحب بار می گردد، مانند این که کسی نذر کند هرگاه تصرف در اموال زید حرام شود، صدقه دهد، سپس از راه استصحاب حیات زید، حرمت تصرف در اموال او را که نخستین اثر شرعی است نتیجه بگیرد، و بعد به واسطه آن، اثر شرعی دوم را که وجوب تصدق است بر آن بار نماید.
نکته
در این که اثبات اثر شرعی به سبب «واسطه شرعی»، اصل مثبت است یا نه، اختلاف وجود دارد؛ مشهور اصولیون آن را اصل مثبت نمی دانند.
عناوین مرتبط
برای مطالعه بیشتر به این عنوان مراجعه کنید:اصل مثبت.