نوش لبینا

لغت نامه دهخدا

نوش لبینا. [ ل َ ] ( اِ مرکب ) نام نوائی است از موسیقی. ( رشیدی ) ( جهانگیری ) ( برهان قاطع ) ( انجمن آرا ). نوش لبینان. ( فرهنگ فارسی معین ). نوش لپینا. ( ناظم الاطباء ) :
قمریان راه گل و نوش لبینا دانند
صلصلان باغ سیاوشان با سرو ستاه.منوچهری.

فرهنگ معین

(لَ ) (اِ. ) نام نوایی از موسیقی .

فرهنگ عمید

نوایی از موسیقی: قمریان راه گل و نوش لبینا راندند / صلصلان باغ سیاوشان با سروستاه (منوچهری: ۱۸۹ ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) نوایی است از موسیقی قدیم : (( قمریان راه گل و نوش لبینا دانند صلصلان باغ سیاوشان با سروستاه . ) ) ( منوچهری )

ویکی واژه

نام نوایی از موسیقی.