ناگذاره. [ گ ُ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) غیرنافذ. ( ناظم الاطباء ). || بن بست. بدون منفذ. که گذرگاه و منفذی ندارد. - سوراخ ناگذاره ؛ سوراخی که بن آن بسته باشد و به سوی خارج راهی نداشته باشد. ( ناظم الاطباء ). که بادرو و دررونداشته باشد. که از سوئی به سوی دیگر به هوا متصل نشود. ( یادداشت مؤلف ): مشکاة؛ سوراخ ناگذاره که چراغ نهند در وی. ( منتهی الارب ). - کوچه ناگذاره ؛ کوچه بن بست که گذارگاه نداشته باشد. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ عمید
آنچه منفذ و گذرگاه به سوی خارج نداشته باشد، بن بست. * کوچهٴ ناگذاره: [قدیمی] کوچۀ بن بست.
فرهنگ فارسی
(صفت ) ۱ - آنچه که گذرگاه ومنفذی ندارد. یاسوراخ ناگذاره .سوراخی که بسوی خارج راه نداردسوراخ بن بست.یاکوچه ناگذاره .کوچه بن بست . ۲ - غیرنافذ .
