میشته

لغت نامه دهخدا

میشته. [ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) معلم جهودان. ( ناظم الاطباء ) ( صحاح الفرس ) ( لغت فرس اسدی ) ( از فرهنگ اوبهی ) ( از برهان ) ( از آنندراج ) ( از انجمن آرا ) :
چونین بتی که صفت کردم
سرمست پیش میشته بنشسته.عماره مروزی ( از لغت فرس اسدی ).این کلمه در لغتنامه اسدی ( چ اقبال ص 421 ) میشنه آمده است. رجوع به میشته و مشنا شود.

فرهنگ فارسی

معلم جهودان

دانشنامه عمومی

میشته ( به آلمانی: Mieste ) یک منطقهٔ مسکونی در آلمان است که در گراده لگن واقع شده است. میشته ۲٬۲۳۴ نفر جمعیت دارد.