دانشنامه اسلامی
میرعبدالباقی امامی، از شعرای اصفهان در قرن دهم هجری است. از مصاحبان و رفقای میرروزبهای صبری اصفهانی بوده و در شعر و شاعری طبعی خوش داشته است. این بیت از اوست: "تا به کی من چو ببوسم لب او را به خیال ••• بود آزرده لبش چون نگرم روز وصال".
اوحدی بلیانی، محمد، تذکره عرفات العاشقین، ج۴، ص۲۵۵۷.
۱. ↑ اوحدی بلیانی، محمد، تذکره عرفات العاشقین، ج۴، ص۲۵۵۷.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۹۶.
...
