دانشنامه اسلامی
میرزا محمّدابراهیم متخلّص به «جوهری» فرزند محمّدباقر از سلسله بیرام علی خان قاجار مروزی، از شعراء، ادباء و مرثیّه سرایان قرن سیزدهم هجری است. در اوایل قرن سیزدهم هجری متولّد شده، و در هرات به تحصیل پرداخته است. فنون علم و ادب را در هرات از میرزا عبداللّه خان شهاب ترشیزی آموخت.
پیشینه
نام هروی در برخی از چاپ های مهم ترین اثرش ، طوفان البکاء، ابراهیم ذکر شده است . از تاریخ تولد وی اطلاعی در دست نیست . به گفته خودش در مقدمه طوفان البکاء، پدرش محمد باقر مروزی بوده است ، اما معلوم نیست چرا برخی منابع اصل او را از هرات دانسته اند. جوهری در مقدمه طوفان البکاء نوشته که به علت ناسازگاری روزگار از موطن خود هجرت کرده است . او مدتی به سیاحت پرداخت ، سپس سال ها در قزوین اقامت گزید؛ از این رو، بعضی او را قزوینی دانسته اند.
مداحی شاه زادگان
وی سال ها در هرات و خراسان به مدح حکّام و شاه زادگان قاجار پرداخت سرانجام به قزوین آمد، و پس از چند سال در اصفهان اقامت گزید. وی از ارادتمندان حاج سیّدمحمّدباقر حجّت الاسلام شفتی بوده، و در مدح او قصایدی سروده است. هروی در قزوین به درگاه رکن الدوله (متوفی ۱۲۸۹)، نواده فتحعلی شاه و حاکم صائین قلعه ، پیوست و شش سال در خدمت او بود و ضمن مدح او، به قصیده گویی و غزل سرایی پرداخت و از او لقب افصح الشعرا گرفت .
وفات
...
