ممکله

لغت نامه دهخدا

( ممکلة ) ممکلة. [ م ُ ک َ ل َ ] ( ع ص ) چاهی که آب آن را کشیده باشند. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). مَمْکُلَة.
ممکلة. [ م َ ک ُ ل َ ] ( ع ص ) چاه که آبش کشیده باشند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ممکولة. ( منتهی الارب ).