لغت نامه دهخدا
مطاردة. [ م ُ رَ دَ ] ( ع مص ) بر یکدیگر حمله بردن. ( تاج المصادر بیهقی ). حمله آوردن بر یکدیگر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد )( ناظم الاطباء ). و رجوع به ماده بعد و طِراد شود.
مطاردت
مطاردة. [ م ُ رَ دَ ] ( ع مص ) بر یکدیگر حمله بردن. ( تاج المصادر بیهقی ). حمله آوردن بر یکدیگر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد )( ناظم الاطباء ). و رجوع به ماده بعد و طِراد شود.
فرهنگ معین
ویکی واژه
حمله کردن به یکدیگر.
