لغت نامه دهخدا فرخوی. [ ف َ ] ( اِ مرکب ) از: فر ( پیشاوند ) + خوی. ( حاشیه برهان چ معین ). خُلق. ( برهان ). به معنی فرخ خوی است ، چه خوی به معنی مطلق خُلق است. ( آنندراج ). خُلق و خوی و طبیعت. ( ناظم الاطباء ).
