دانشنامه اسلامی
علی اکبر بروجنی متخلّص به «صهبا» فرزند محمّدجواد، از شعرای قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است. وی در سال ۱۲۷۷ش (برابر با ۱۳۱۷ق) متولّد شده و در مکاتب قدیم ، اندکی تحصیل کرده و پس از وفات پدر ناگزیر به ترک تحصیل شده به کسب و کار مشغول گشت. در حدود دو سه هزار بیت شعر از قصیده و غزل سروده است. ابیات زیر از اشعار اوست: "هر دم که یاد از آن مه فرخنده پی کنم ••• دیوانه وار نالم و افغان چو نی کنم""در این امید می گذرد روزگار من ••• شاید شبی نظر به رخ خوب وی کنم".
مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۳۱۸.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۳۱۸.۲. ↑ عریضی ، حسین ، نامه سخنوران سپاهان، ص۱۵۹.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۶۳۰.
...
