صاعب

لغت نامه دهخدا

صاعب. [ ع ِ ] ( ع ص )زمین سنگ و درخت ناک که کِشته شود. ( منتهی الارب ).

فرهنگ معین

(عِ ) [ ع . ] (ص فا. ) سخت گیر.

فرهنگ فارسی

زمین سنگ و درخت ناک که کشته شود

ویکی واژه

سخت گیر.