شیویدن

لغت نامه دهخدا

شیویدن. [ شی دَ ] ( مص ) مخلوط شدن. ( ناظم الاطباء ). آمیخته شدن. در هم شدن. ( فرهنگ فارسی معین ). || آمیختن و مخلوط کردن. ( ناظم الاطباء ). || لرزیدن. ( منتهی الارب ). رجوع به شیوانیدن شود.

فرهنگ عمید

۱. آمیختن، آمیخته شدن، مخلوط شدن.
۲. لرزیدن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم