شیویدن

لغت نامه دهخدا

شیویدن. [ شی دَ ] ( مص ) مخلوط شدن. ( ناظم الاطباء ). آمیخته شدن. در هم شدن. ( فرهنگ فارسی معین ). || آمیختن و مخلوط کردن. ( ناظم الاطباء ). || لرزیدن. ( منتهی الارب ). رجوع به شیوانیدن شود.

فرهنگ عمید

۱. آمیختن، آمیخته شدن، مخلوط شدن.
۲. لرزیدن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال عشق فال عشق فال اعداد فال اعداد فال فنجان فال فنجان فال ماهجونگ فال ماهجونگ