لغت نامه دهخدا شکم خوارگی. [ ش ِ ک َ خوا / خا رَ / رِ ] ( حامص مرکب ) پرخوری و خورندگی. ( ناظم الاطباء ). شکم بارگی. شکم پرستی. پرخواری. شکم بندگی. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به شکم خواره و مترادفات کلمه شود.
