شوکار

لغت نامه دهخدا

شوکار.[ ش َ / شُو ] ( ص مرکب ) که در شب کار کند. شبکار. ( ناظم الاطباء ). رجوع به شبکار شود. || مبدل شبکار که شب دزد باشد. ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

۱. کسی که در شب کار می کند.
۲. شبگرد.
۳. دزدی که در شب دزدی می کند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم