سازق

لغت نامه دهخدا

سازق. [ زَ ] ( اِ ) نوعی سقز که از شکاف درخت سرو بدست می آید، و چون آن را مشتعل کنند مانند مشعل میسوزد. ( ناظم الاطباء ) ( اشتینگاس ).

فرهنگ معین

(زِ )(اِ. ) نوعی سقز که از شکاف درخت سرو به دست آید و چون آن را مشتعل کنند مانند مشعل می سوزد.

ویکی واژه

نوعی سقز که از شکاف درخت سرو به دست آید و چون آن را مشتعل کنند مانند مشعل می‌سوزد.