( رزیئة ) رزیئة. [ رَ ءَ ] ( ع اِ ) رَزیّة. مصیبت. ( ناظم الاطباء ) ( صراح اللغة ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به رزیت و رزایا شود. || عیب. ( ناظم الاطباء ). اصابة به انتقاص ، و به ادغام رَزیّة نیز گفته شود. ج ، رَزایا. ( از اقرب الموارد ). کمی. ( از صراح اللغة ). || آسیب. ج ، رَزایا. ( ناظم الاطباء ). زیان. ( مجمل اللغة ).
فرهنگ معین
(رَ ئِ یا ئَ ) [ ع . رزیئة ] (اِ. ) مصیبت عظیم ، پیش آمد ناگوار. ج . رزایا.
