دانشنامه اسلامی
شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان آورده: سید بن طاووس در مهج الدعوات از علی(ع) نقل کرده که دعای یستشیر را پیامبر(ص) به من آموخت و امر کرد تا آن را در همه حال، در سختی و راحتی بخوانم و به جانشین بعد از خودم تعلیم دهم، و آن را ترک ننمایم تا خدا را ملاقات نمایم. حضرت علی در ادامه از رسول اکرم نقل کرده که: یا علی! هر صبح و شام این دعا را بخوان که گنجی از گنج های عرش الهی است.
سید بن طاووس نامی را برای این دعا ذکر نکرده، اما محدث قمی در مفاتیح الجنان از آن با عنوان دعای یستشیر یاد کرده است. گفته شده نام این دعا از عبارت «وَلا خَلْقٍ مِنْ عِبادِهِ یسْتَشیرُ» در فراز ابتدایی آن گرفته شده است. در برخی چاپ های مهج الدعوات، این دعا با نام «دُعاء علی عَلَّمَهُ لِسَلْمان» (دعایی که علی به سلمان آموخت) معرفی شده و در بعضی کتب دعا نیز «دعای امام علی» نام گرفته است.
