لغت نامه دهخدا خیوال. ( اِخ ) شهرکی است [ بماورأالنهر ] با کشت و برز بسیار و از آنجا اسب خیزد. نزدیک کرال غزک ورذول. بفوزانک. کبریه. ( حدود العالم ).
