توپیدن

لغت نامه دهخدا

توپیدن. [ دَ ] ( مص ) به سختی عتاب کردن. تشر زدن. با آواز بلند مؤاخذه کردن. پرخاش کردن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).

فرهنگ معین

(دَ ) (مص ل . ) (عا. ) کلمات درشت و سرزنش آمیز را با لحن تند به کسی گفتن .

فرهنگ عمید

تشر زدن، تندی کردن.

فرهنگ فارسی

به سختی عتابی کردن ٠ تشر زدن