بصقه

لغت نامه دهخدا

( بصقة ) بصقة. [ ب َ ق َ ] ( ع اِ ) زمین سنگلاخ سوخته بلند، ج ، بُصاق. ( از ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
بصقه. [ ب َ ق َ ] ( اِخ ) ( ارتفاع سنگی ) مکانی است در دشتهای یهودیه و بگمان بعضی همان بشلیت میباشد. ( از قاموس کتاب مقدس ).
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فرشتگان فال فرشتگان فال تخمین زمان فال تخمین زمان فال تاروت فال تاروت فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی