بزغسمه

لغت نامه دهخدا

بزغسمه. [ ب َ زَ س َ م َ / م ِ ] ( اِ مرکب ) جل وزغ را گویند و آن چیزی سبز باشد مانند ابریشم که در روی آب بهم میرسد و وزغ در آن پنهان می شود. و معنی ترکیبی آن وزغ پنهانست ، چه سمه بمعنی پنهان هم آمده است ، و آنرا بعربی طُحلب گویند. ( برهان ). سبزئی است که بر روی آب مانند ابریشم جمع بایستد و وزغ در آن پنهان شود. و آنرا جل وزغ و جامه غوک نیز گویند زیرا غوک بمعنی وزغ است. ( از آنندراج ) ( از انجمن آرای ناصری ). طُحلب. جامه غوک. ( مجمل ). سبزآبه. ( تفلیسی ). ثور. ثورالماء. جل وزق. چغزپاره. چغزلاوه. چغزواره. خزه.عرمض. غلفق. گاواب. چغرلاوه. ( یادداشت بخط دهخدا ):
مختفی گشت تیز در ریشش
چون وزغ در بزغسمه پنهان.فیروز کاتب ( از شعوری ).الاًصحاب ؛ بزغ سمه گرفتن بروی آب. ( تاج المصادر بیهقی ).
- بزغسمه کردن آب ؛ الطحلبة. ( یادداشت بخط دهخدا ).

فرهنگ معین

(بَ زَ سَ مِ ) (اِمر. ) جلبک .

فرهنگ عمید

= جلبک

فرهنگ فارسی

جل وزغ، جامه غوک، خزه، جسمی سبزرنگ، شبیه لجن
( اسم ) جسمی سبررنگ مانند لجن که در کنار آبهای راکد بهم میرسد و وزغ در آن پنهان گردد جل وزغ جام. غوک اسپیروژیر

ویکی واژه

جلبک.