بدگونیا

لغت نامه دهخدا

بدگونیا. [ ب َ ] ( ص مرکب ) بد ساخته شده. خانه ای که صحن آن کج و معوج باشد.( ناظم الاطباء ). به اصطلاح معماران ، خانه ای که صحنش کج باشد و آن را شوم پندارند. ( آنندراج ) :
ز راستی است که بدگونیاست خانه عمر
ببین کمان کج افتاده خانه تیر است.وحید ( از آنندراج ).ورجوع به گونیا شود.

فرهنگ عمید

در معماری، زمین یا صحن خانه که کج و اریب باشد. &delta، آن را در قدیم شوم می پنداشتند.

فرهنگ فارسی

( صفت ) زمین یا صحن خانه که کج و مورب باشد بد ساخته شده . توضیح در فدیم ژنرا شوم و نامیمون می پنداشتن .

ویکی واژه

در معماری، زمین یا صحن خانه که کج و اریب باشد. آن را در قدیم شوم می‌پنداشتند.