باییدن

لغت نامه دهخدا

باییدن. [ دَ ] ( مص ) بایستن. بایسته و لازم و ضروری بودن. ( فرهنگ لغات شاهنامه ص 43 ).

فرهنگ عمید

= بایستن

فرهنگ فارسی

( مصدر ) لازم بودن واجب بودن ضرور بودن .