باداشیان
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
روستای بادآشیان ( گویش محلی باشو ) نگین سبز کویر سبزوار، از روستاهای قدیمی سبزوار است و یادگارهای به جامانده آن از ادوار مختلف تاریخی همچون مسجد جامع روستا و بقعه چهل بی بی یا چهل دختر در آن، گواه این امر می باشد. این روستا، در 35 کیلومتری سبزوار قرار گرفته و از اطراف، به ارتفاعات باشو و کوهستان دربند محدود می شود.
معنای لغوی بادآشیان، خانه باد یا مکانی که در آن باد زیاد می وزد. بعلت موقعیت جغرافیایی روستا و وجود منطقه کوهستانی از یک طرف و دشت سبزوار از سوی دیگر، باد دائمی در آن می وزد.
بادآشیان، از معروف ترین منطقه ییلاقی استان خراسان به شمار می رود که در میان انبوهی از باغ های سرسبز و باوجود قناتهای گذرا از میان روستا، همیشه سرسبز و با طراوت است. این سکونتگاه قدیمی و تماشایی به عنوان یکی از روستاهای دیدنی سبزوار و اماکن گردشگری معروف استان، همواره موردتوجه گردشگران قرار می گیرد.
این روستا، چون آب وهوای معتدل کوهستانی دارد، در فصول بهار و تابستان بسیار مطبوع و دلپذیر است. با اینکه زمستان های روستا، سرد و طولانی می باشد؛ اما رفتن به زیر برف لطیف و بلورین و خوردن چای داغ در کنار شعله های رقصنده آتش، لذتی وصف ناپذیر دارد که تجربه آن خالی از لطف نیست.
در مراتع و محله های بادآشیان انواع گل و گیاه دارویی و خوراکی نظیر گل بنفشه وحشی، گل محمدی، آلاله وحشی، گل زنبق، گل نسترن صورتی، استوخودوس، گل ختمی، گلپر، دم اسبی، انغوزه، پرسیاوشان، گون، قرق یزد، آویشن و شکرتیغال می رویند که سرسبزی روستا را دوچندان کرده اند.
روستای بادآشیان، ۲ بافت جدید و قدیم با کوچه های قابل دسترس دارد که به صورت متمرکز در کنار هم قرار گرفته اند. خانه های بافت قدیم، خشت و گلی و خانه های بافت جدید هم نوساز و ویلایی با مصالح لاشه سنگ، آجر، گچ، سیمان، آهن و سقف شیروانی هستند. این خانه ها به نسل جدید روستا و مردم شهر سبزوار، تعلق دارند که در بهار و تابستان، به ییلاق آمده و از آب وهوای خنک آن، لذت می برند.
شغل اهالی روستا؛ زراعت، باغداری، دامداری می باشد که عمده محصولات باغی آن ها شامل انگور، بادام و سیب، محصولات زراعی گندم و جو، محصولات دامداری گوشت قرمز و انواع فرآورده های لبنی می شود که محصولات کشاورزی شان به صورت آبی، از قنات و چاه کشت می گردند.
