انصیاع

لغت نامه دهخدا

انصیاع. [ اِ ] ( ع مص ) پراکنده شدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || سپسایگی برگشتن و شتاب گذشتن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). واگردیدن. سپسایگی رفتن. ( یادداشت مؤلف ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم