لغت نامه دهخدا استمطار. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) باران خواستن. ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). طلب باران کردن. باران جستن.- استمطار کردن ؛ باران خواستن.
