اسباطا

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
سبط (۱ بار)
«أَسْباط» جمع «سبط» (بر وزن ثبت و همچنین بر وزن سِفْت) در اصل، به معنای توسعه و گسترش چیزی به آسانی و راحتی است; سپس به فرزندان ـ مخصوصاً نوه ها ـ و شاخه های یک فامیل، «سبط و اسباط» گفته شده است. در اینجا منظور از «أَسْباط» همان تیره های بنی اسرائیل است که هر کدام از یکی از فرزندان یعقوب(علیه السلام) منشعب شده بودند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم