دانشنامه اسلامی
قرآن پژوهان و علمای ادب عربی کلمه «اف» را از «ادوات تضجر» می دانند و می گویند کلمه ای است که در حال تضجر و مکروه و ناپسند دانستن چیزی به کار می رود؛ مانند: (فلا تقل لهمآ اف…).
معنا و ساختار ادبی واژه اف
درباره معنا و ساختار ادبی واژه «اف» اختلاف است. ابوالبقاء در این زمینه دو قول نقل کرده است:۱. اسم فعل امر ، به معنای «کف» (نگه دار) و «اترک» (ترک کن) است؛۲. اسم فعل ماضی است؛ یعنی ناپسند دانستم و منضجر شدم.برخی گفته اند اسم فعل و به معنای مضارع است. عزیزی در غریب گفته است که معنای «اف»، «بئسا لکم» (بدا به حالتان) است.
