اختیارالدین حسن بن غیاث الدین حسینی تربتى

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِخْتیارُالدّین تُرْبَتی، حسن بن غیاث الدین حسینی مشهور به قاضی اختیار، قاضی، فقیه، ادیب و شاعر (در ۹۲۸ق /۱۵۲۲م) می باشد.
در زاوه تربت حیدریه زاده شد، در جوانی به دارالسلطنه هرات رفت، در آن شهر دانش دین آموخت و در اندک مدتی ترقی بسیار کرد.
میرخواند محمد، روضة الصفا، ج۱، ص۹۲-۹۳، تهران، ۱۳۳۹ش.
علی شیرنوایی ۸۴۴ -۹۰۶ق در مجالس النفایس ترکی ، ذیل سید اختیار از وی با نام «سید اختیار» یاد می کند و او را جوانی خوش طبع و نیک رفتار می خواند که در دارالقضای مولانا نظام الدین در تحریر سجلات و قبالات بدو محول بوده، و در عربیت و فقه شهرت داشته است.وی اختیارالدین را سزاوار این شهرت دانسته، می نویسد که او به تألیف کتابی سرگرم است که میزان شایستگی اش پس از پایان این تصنیف روشن خواهد شد.او کسانی را که بر اختیارالدین خرده می گرفته اند که زحمت بسیار می کشیده تا دستار خود را دانشمندانه ببندد، «خبیث» خوانده، می نویسد: «هیچ کس نیست که از زخم زبان آنان رهایی داشته باشد».وی در پایان دو بیت شعر حاوی ماده تاریخ «ساقی کوثر» از سروده های او آورده است.
خواندمیر غیاث الدین، حبیب السیر، ج۱، ص۵۵، به کوشش محمد دبیرسیاقی، تهران، ۱۳۵۳ش.
خواندمیر درباره اختیارالدین می نویسد: «در نوشتن فتوا و تحریر صکوک ... و در فن انشا و معما صاحب وقوف» بود.
خواندمیر غیاث الدین، حبیب السیر، ج۱، ص۵۵، به کوشش محمد دبیرسیاقی، تهران، ۱۳۵۳ش.
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم