دانشنامه اسلامی
اصل او از جُشَم (شاخه ای از قبیله یمنی همدان ) است.
سمعانی عبدالکریم، الانساب، ج۱۳، ص۴۲۳، حیدرآباد دکن، ۱۴۰۲ق /۱۹۸۲م.
وی در ۶۱ قمری در شمار سپاهیان سلم بن زیاد بود که به خُجَنده گسیل شدند.
یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۰۴.
اما پس از شکست زبیریان، وی گویا برای تقرب به دستگاه خلافت بنی امیه ، در زمان بشر بن مروان که بر عراق حکومت داشت، به سپاهیان زبیر بن خزیمه خثعمی برای جنگ با خوارج (در جلولاء) می پیوندد و پس از شکست سپاهیان اموی زبان به هجو فرمانده سپاه می گشاید که پنج بیت از آن در الاغانی نقل شده است.
ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ج۶، ص۵۵-۵۶، قاهره، وزارة الثقافة و الارشاد القومی.
...
