دانشنامه اسلامی
ابوالفتح سامانی متخلّص به «دهقان» فرزند باباخان، شاعر و ادیب مشهور چهارمحالی در سال ۱۲۶۱ق (و یا به قولی ۱۲۴۰ق) در قریه «سامان» متولّد شد. از نوجوانی طبع شعر داشت، به اصفهان آمد، و در انجمن ادبی ابوالفقراء شرکت کرد، و با شعرای اصفهان مانوس و رفیق شد
اصفهان (کتاب جوانان)، ص۲۴۸.
وی اشعار و آثارش را مدوّن ساخت؛ از آن جمله است: ۱. شکرستان، مطبوع؛۲. مثنوی سلیمان و بلقیس شامل هفت صد بیت؛۳. مثنوی داوود و طالوت و جالوت شامل شش صد و پنجاه بیت؛۴. هزار و یک شب (که نظم الف لیل و لیله می باشد، در حدود هفتاد هزار بیت که شاهکار ادبی است، مطبوع؛۵. باستان نامه، شامل اشعار تاریخی و افسانه های تاریخی «دهقان». این اشعار از او است: "ماه من آفتاب تابد صبح تو به وقت غروب آمده ای ••• فرد مانند استخاره بیا تا بدانم که خوب آمده ای" " ای دل آشفته چو زلفش شده کار من و تو ••• بی رخش فتنه ز کف صبر و قرار من و تو""کوه بگداخته از ناله آه تو و من ••• ابر بگریسته بر حالت زار من و تو".
