دانشنامه اسلامی
ابوالعلاء صاعدی صاعد بن منصور بن اسماعیل بن صاعد بن محمد (رمضان ۵۰۶ق/فوریه ۱۱۱۲م)، از افراد برجستۀ این خاندان بود و سمت خطیبی نیشابور داشت و سپس قاضی خوارزم گردید. از پدر و نیا و سایر نزدیکانش حدیث شنید. همچنین بسیاری از کتاب های اصول و مسند صحیحین را از پدرش آموخت. او از کسانی بود که حدیث بسیار شنید، اما کم روایت کرد. گفته اند که وی کتابی در مناقب ابوحنیفه و احادیث وی نوشته است.
ابن اثیر جزری، ابوالحسن علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۴۹۴.
۱. ↑ ابن اثیر جزری، ابوالحسن علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۴۹۴.
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۷۲.
...
