ابن بختویه

لغت نامه دهخدا

ابن بختویه. [ اِ ن ُ ب ُ ی َ ] ( اِخ ) ابوالحسین عبداﷲبن عیسی بن بختویه ، از مردم واسط. تألیفاتی چند دارد و همه تجدید قواعد سابقین است ازجمله کتاب مقدمات که کنزالاطباء نیز نامیده میشود و در سال 420هَ.ق. تألیف کرده است و دیگر کتاب الزهد فی الطب.

دانشنامه آزاد فارسی

ابن بَختویه (قرن ۵ق)
(ضبط عربی: بَخْتَوَیْه) ابوالحسین عبدالله بن عیسی بن بختویه، پزشک و مؤلف آثار پزشکی از مردم واسط و ظاهراً اصل وی از نسطوریانِ آرامی زبان بود. پدرش نیز پزشک بوده است. ابوالحسین در ۴۲۰ ق کتاب مهمش کتاب المقدمات یا کنزالاطبّاء را برای پسرش نگاشت. ابن ابی اصیبعه این کتاب را در اختیار داشته و ازجمله تهیۀ یخ از شوره را از آن نقل کرده است. دو رسالۀ دیگرش کتاب الزهد فی الطب و کتاب القصد الی معرفة الفصد هستند که از رسالۀ اخیر نسخه ای باقی است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چای فال چای فال نخود فال نخود فال میلادی فال میلادی فال ارمنی فال ارمنی