دانشنامه اسلامی
نهی از سبب معامله، در جایی است که نهی به صیغه معامله یا انشای آن ( ایجاب و قبول ) تعلق گرفته است، مانند:نهی از عقد نکاح در حال احرام ، که آن چه مبغوض مولا است صدور عقد نکاح در آن حالت است و خود نکاح که مسبب از صیغه عقد نکاح است، مبغوض مولا نیست، و یا مثل تعلق نهی به بیع هنگام نماز جمعه (لا تبع وقت النداء).
بررسی دلالت نهی ارشادی بر فساد معامله
درباره دلالت نهی ارشادی بر فساد معامله اختلافی نیست، اما در مورد دلالت نهی مولوی از سبب، بر فساد معامله، اختلاف است و بیشتر اصولی ها به عدم فساد اعتقاد دارند.
نکته
نهی از سبب معامله، یعنی نهی از فعل مستقیم (مباشری) مکلف که همان انشای صیغه است، یا نهی از ایجاد معامله (به معنای مصدری)، و نهی از مسبب، یعنی نهی از فعل تسبیبی یا غیر مباشری مکلف، زیرا نقل و انتقال، تملیک و تملک، تزویج و تزوج، همه فعل غیر مستقیم مکلف است و به آن معامله به معنای اسم مصدری نیز می گویند.
